De Komst van wolven naar Nederland
In Europa en daarmee ook in Nederland is op dit moment veel gaande rondom Rewilding en natuurontwikkeling. Eén van de thema’s in dit onderwerp is de terugkeer van wolven in West-Europa waarbij deze dieren een beschermde status genieten. Dit heeft tot gevolg dat de wolvenpopulatie zich ongelimiteerd voortplant in Europa en dat er daardoor ook in dichtbevolkte gebieden met kleine natuurgebiedjes steeds meer wolven zich definitief vestigen (www.ark.eu).
Ecologen
Door ecologen wordt dit vooral gezien als een verrijking van de biodiversiteit voor natuurgebieden. Natuurfotografen zijn enthousiast en doen hun uiterste best om foto’s te schieten van dit grote roofdier en veel mensen ervaren het als een spannend idee dat er wolven leven in het gebied waar zij komen wandelen (www.wolveninnederland.nl).
Natuurorganisaties
Ook natuurorganisaties zoals Staatbosbeheer en Natuurmonumenten zijn blij met de aanwezigheid van wolven in de door hen beheerde natuurterreinen. Zij dragen dit uit als een teken dat het goed gaat met de natuur in Nederland en gebruiken het volop om mensen enthousiast te maken voor activiteiten in de natuur (www.staatsbosbeheer.nl, www.natuurmonumenten.nl).
Dierenhouders
Echter, de terugkeer van wolven in Nederland heeft ook zijn keerzijde. Dierenhouders in de buurt van natuurgebieden waar wolven(roedels) leven maken zich ernstig zorgen. En die zorgen zijn terecht aangezien er op dit moment in de betreffende gebieden in Nederland met grote regelmaat en in Drenthe zelfs vrijwel wekelijks dodelijke aanvallen op vee geregistreerd worden (www.BIJ12.nl).
Dierenleed
Naast een aantal dode dieren vindt de dierhouder daarbij ook regelmatig zwaar gewonde dieren die vaak alsnog de dood vinden omdat ze door de dierenarts uit hun lijden verlost moeten worden. De terugkeer van wolven heeft dus een nare keerzijde: naast positieve ervaringen brengt het veel dierenleed met zich mee. En niet alleen dierenleed. Het aantreffen van verscheurde dieren en levend aangevreten vee laat geen enkele dierhouder onberoerd (www.hetschaap.nl).
Begrip voor het leed dat deze (landbouw)huisdieren en hun eigenaren aangedaan wordt door de aanwezigheid van de wolf in Nederland is echter niet altijd vanzelfsprekend. Regelmatig lopen zij op tegen een muur van verwijten, vooral van mensen zonder ervaring met het houden van dieren en mensen die fervent liefhebber zijn van wolven. Daarbij krijgen zij te horen dat zij hun dieren beter dienen te beschermen of dat er niet geklaagd mag worden, aangezien de financiële schade immers vergoed wordt. Dat de financiële vergoeding het dierenleed en het verdriet van de eigenaren niet wegneemt, wordt daarbij over het hoofd gezien. Evenals dat het beschermen van de dieren gemakkelijker gezegd is, dan gedaan (www.levendehave.nl).
Wolvenaanvallen
Er zijn verschillende opties om dieren tegen wolvenaanvallen te beschermen, alleen blijkt de praktijk weerbarstig, bijvoorbeeld doordat er nog steeds aanvallen plaatsvinden ondanks een correct wolfwerend raster, de situatie in het af te rasteren gebied niet geschikt is voor het juiste raster of simpelweg omdat bepaalde maatregelen ten koste gaan van het dierenwelzijn dat Nederland ook hoog in het vaandel heeft staan (www.rijksoverheid.nl).
Overheidsbeleid
Ook blijkt de informatie die door officiële instanties als de Zoogdierenvereniging vaak onvolledig of zelfs onjuist waardoor mensen niet goed geïnformeerd worden over het gedrag van wolven en de publieke opinie daardoor negatief beïnvloed wordt. Daarnaast is het beleid van de overheid (bijvoorbeeld ten aanzien van subsidieverstrekking) ontoereikend, diffuus en per provincie verschillend. Dit draagt bij aan meer polarisatie in de maatschappij, waar het ’t onderwerp “wolf” betreft (www.1limburg.nl).
Enquete
Voor het essay Wij(s) met Wolven is er een enquête uitgezet (met ruim 1000 respondenten) en zijn er tientallen diepte-interviews gehouden met dierhouders.
Zowel uit de enquête, als uit de diepte-interviews en overige gesprekken blijkt dat dierhouders enorm begaan zijn met het welzijn van hun dieren. Dit geldt voor zowel beroepsmatige houders als voor hobbydierhouders. Vrijwel allemaal omschrijven ze het houden en verzorgen van weidedieren als een “way of life”. Alles staat in het teken van de verzorging van de dieren.
Sinds de aanwezigheid van wolven en de vaak desastreuze gevolgen die aanvallen door wolven met zich meebrengen zijn de zorgen hierover toegenomen en loopt men onder andere tegen de volgende punten aan:
- Het dierenwelzijn, waar jaren voor is gestreden, staat op de tocht. Dieren die 24 uur per dag buiten stonden moeten ’s nachts naar binnen.
- Dierhouders worden op kosten gejaagd om ( veelal niet werkende ) wolfwerende afrasteringen aan te schaffen en te onderhouden.
- Wanneer er sprake is van een aanval door wolven op je dieren, waarbij meerdere dieren de dood vinden is het frustrerend dat er partijen zijn die dierhouders wegzetten als dierenbeulen die toch niets om hun dieren geven. Het wordt daarbij als aanmatigend ervaren dat angst van mensen voor wolven gebagatelliseerd wordt en als aanstellerij wordt gezien.
Veel gehoorde uitspraken hierin zijn: “ze gaan toch naar de slacht” en het “roodkapjesyndroom”. - Er is sprake van onjuiste en onvolledige informatie en irreële vergelijkingen.
Bovenstaande is een kort citaat uit het Essay Wij(s) met wolven. Verder lezen? Klik dan hier
Bronnenlijst
https://www.ark.eu/gebieden/buitenland/rewilding-europe
https://www.wolveninnederland.nl/
https://www.natuurmonumenten.nl/dieren/wolf
https://www.bij12.nl/onderwerpen/faunazaken/diersoorten/wolf/schademeldingen/#overzicht
https://www.hetschaap.nl/schapen-gedood-achter-wolfwerend-raster-2/
https://www.levendehave.nl/artikelen/hoe-bescherm-je-schapen-tegen-wolven